Gül, çiçeklerin şahı kabul edilir. Çünkü gül. eşsizdir, gül mübarektir. Kızlarımızın isimleri; Güllü, Güldane, Gülser, Gülseren, Gülveren, Gülderen, Gülsemin, Gülşen, Gülizar...

Nihad Sami Banarlı, kızlarına hep böyle gül terkibi isimler koyan Bozkırlı bir kapıcı hanıma sorar :

«Sizin memlekette çok fazla gül mü var ki, çocuklarınızı hep bu isimlerle çağırırsınız?»

«Hayır» demiş kadın. «Toprağımızda bir tek gül bile yetişmez... Ama gül başka... Gül, Peygamberimizin, Muhammed (S.A.V.) Efendimizin remzidir.»

İşte gül, milletimize kokusu, rengi ve iffetiyle Âlemlerin Efendisini, yaratılış sebebini hatırlatan bir remizdir. Bu sebeple, mübârek çiçektir. Fatih Sultan Mehmed Han, elinde gül koklarken resmini de bu rumuzla yaptırmıştır.

Bütün edebiyatımız gül lie dolup taşan renklere, teşbihlere, mecazlara bürünmüştür. Şairler arasında Ahmet Haşim'in gülleri ele alışı, yorumlayışı, renklerini dağıtışı, toplayışı, onları canlandırışı, duygulandınşı,. güllerden gönül harcı semboller çıkarışı bir başkadır :

Bir gamlı hazânın seherinde
Isrâra ne hâcet yine bülbül?
Bil, kalbimizin, bahçelerinde
Can verdi senin söylediğin gül.
Savrulmada gül şimdi havada,
Gün doğmada bir başka ziyada...