Hac, lügat itibariyle «kasdetmek, istemek ve yap-mak» manalarını ifade eder. İstılahta ise, belli bir zaman içinde belli şeyleri yaparak Kâ'be-i Muazzama'yı ziyaret etmek demektir.

Haccın farz olması şu şartlara bağlıdır :
1 — Müslüman olmak,
2 — Akıllı olmak, deli ve bunak olmamak
3- Bâliğ (Ergenlik çağaına girmiş) olmak,
4 — Hür olmak, köle olmamak,
5 — Eğer müslüman «dâr-ı harp»te ise, haccın farz olduğunu bilmiş olmak,
6 — Hacca gidiş gelişine ve geride kalanlarına yetecek mâlî imkanı olmak,
7 — Hac vakti gelmiş olmak. Hac vakti, Şevval ve Zilkade ayları ile Zilhicce ayının ilk on günüdür.

Bu şartlara sahip olan ve gidip gelmeye sıhhati elverişli bulunan kimseye, hac farz olur. Ömrü içinde her hangi bir senede edâ etmekle bu borç ödenir.

Hac ibadetinin farzları ve şartlarından başka vacipleri, sünnetleri ve müstehapları vardır. Bunlar fıkıh kitaplarında tafsilatlı olarak yer alır. Hac Reh-berlerinde açık ve kolay şekilde anlatılır.

(Tafsilat için bakınız : Muhtasar HAC REHBERİ, Fazilet Neşriyat)